Ssaki mają parzyste nerki przeważnie fasolowatego kształtu, leżące po bokach lędźwiowego odcinka kręgosłupa. W zewnętrznej warstwie, korowej, znajdują się torebki nefronów (Bowmana), w których następuje filtracja krwi. Przesączone z cienkościennych naczynek krwionośnych substancje tworzą tak zwany mocz pierwotny. Mocz ten ulega zagęszczeniu w długich kanalikach nerkowych współtworzących warstwę rdzeniową nerki. W moczu ssaków głównym produktem rozpadu związków azotowych jest mocznik (jak u płazów), a nie kwas moczowy (jak u gadów i ptaków).
Pchła może cały rok czekać w bezruchu, by na odgłos kroków (ludzkich lub zwierzęcych) natychmiast wyrwać się z odrętwienia i wskoczyć na potencjalnego żywiciela.